Blue jeans mucidi, su tasarrufu sağlayan bir fikri deniyor

Dünyanın önde gelen denim firmaları su kullanımını nasıl değiştirmeyi hedefliyorlar ?

Hazır giyim endüstrisine bakacak olursak denim giyim su israfıyla ünlüdür. Denim markalarının en büyük isimlerinden biri, tedarik zincirinin en uzak noktalarında sorunu çözmek için artık daha titiz bir yöntem kullanıyor. Levi Strauss & Co., kot üretim sürecindeki büyük susuzluk sayesinde su kıtlığını çoğu kişiden daha ciddi bir şekilde ele almak zorunda kaldı. Pamuk tarlasından fabrikaya ve dolaba giden yolculukta tek bir kot pantolonun 3.800 litreye kadar su tükettiği biliniyor. Sürdürülebilirlik alanında daha duyarlı bir hale gelen tüketici için iyi bir fikir değil.

Tüm dünyada su kıtlığı ortaya çıkıyor. Colorado Nehri kuruyor, bu Ocak ayında Çin'in Yünnan eyaletinde yağış seviyeleri düştü ve bilim adamları bu yaz Avrupa için başka bir yakıcı kuraklık öngörüyorlar. Gezegen ısınırken ve nüfus arttıkça, Birleşmiş Milletler bundan sadece yedi yıl sonra dünyanın su kaynağında %40'lık bir azalma bekliyor.

Bu korkunç sonuçlar milyarlarca insanları doğrudan etkileyecek ve aynı zamanda da bir dizi endüstriye meydan okuyacak. Halka açık şirketlerin dörtte üçü, işlerini önemli şekilde değiştirebilecek su riskine maruz kaldıklarını söylüyorlar.

Çok uluslu şirketler için ilk adım ve bu tehlikenin geniş tedarik zincirinin neresinde olduğunu belirlemekten başlıyor. Ardından, üretim hedeflerine zarar vermeden su kullanımını sınırlamak için akıllı yollar bulmaktan geçiyor.

Çok sayıda tedarikçi için yerel su hedefleri belirlemek üzere Levi Strauss, önce değirmenlerinin ve fabrikalarının yerlerini Dünya Kaynakları Enstitüsü'nün Su Kemeri Su Riski Atlası'na göre haritalandırıyor. Bunu iki yılda bir yapan şirket, hangi yerel tedarikçilerin en fazla su stresiyle karşı karşıya olduğunu takip ediyor. En savunmasız tesisler daha sonra üretim sırasında suyu yeniden kullanarak yeni, düşük su bitirme işlemleri tasarlayarak yenilik yapmaya teşvik ediliyor.

Deterjan kullanımını bırakarak yerine ozon gazı kullanmayı amaçlıyor.  Diğer yandan yumuşatıcı ve su  yerine kot pantolonu şişe kapakları ve golf topları ile yuvarlayarak yumuşatmayı amaçlıyor. Şirket ayrıca, bir tasarruf kaynağı olarak suyun yeniden kullanılması ve geri dönüştürülmesini deniyor.

Birçok giyim şirketi, rejeneratif tarımla pamuk yetiştirmek, atık suyu geri dönüştürmek ve boyama kimyasallarını değiştirmek gibi yerleşik yöntemleri kullanarak su ayak izlerini küçültüyor. Ancak birçok şirket, tedarik zincirindeki her fabrikaya aynı verdiği için - örneğin beş yılda su kullanımını %20 azaltmak hedefini verdiği için şirketlerin bu hedefleri tutturmaları zor oluyor. Şirketlerin bu bağlamları değerlendirmesi ise zaman aldı.

Dünyanın en büyük ikinci giyim şirketi olan H&M, World Wildlife Fund ile iş birliği yaptı ve 24 ülkede 1.100 tedarikçiye su hedefleri sundu. Bir diğer WWF ortağı Ralph Lauren’de, 2025 yılına kadar su kullanımını en az %20 azaltmak amacıyla "öncelikli su sıkıntısı çeken yerlerde" benzer hedefler belirliyor.

Ancak bu hedeflerin bile eksiklikleri gözden kaçmıyor. Daha kesin bir ölçü, bilime dayalı olan hedeflerdir. Bu tür hedefler, hidrolojik verilere dayalıdır ve bir tatlı su havzasını sürdürülebilir kılmak için gereken miktar ve kalite eşiklerini ortaya koyar.

Bilime Dayalı Hedefler Ağı adlı bir grup bu konuda ilk rehberliği oluşturmuş olsa da, şu anda su için bilime dayalı hedefler oluşturmak için küresel olarak kabul edilmiş bir metodoloji yoktur.